Militair op locatie

Ik had de bedoeling om per standplaats te werken, maar zover is het nog niet.

Mijn opa was 15 jaar lang militair. Hij begon als soldaat en eindigde als eerste luitenant. De foto bij dit artikel toont hem in 1915 toen hij die laatste titel net binnen had. Zelf schrijft hij op de achterkant dat het september is en dat hij met mannen van het 3e Departement van de 9e Infanterie op 3 daagse fietstocht was. De Eerste Luitenant lijkt de hoogste in rang te zijn geweest, want Wim Engel zit op deze foto pontificaal in het midden van de groep. Ik heb enige tijd met de gedachte gespeeld dat vooraan rechts liggend misschien Johan Henri Azon Jacometti te zien was en dat dit misschien de reden was, dat mijn vader de voornamen Johan Henri kreeg. Maar die theorie heb ik laten varen.

Carrière

Het is m.i. niet het meest boeiende deel geweest van Wims carrière. Dat komt door mij. Zelf ben ik er namelijk evenmin uitermate door geboeid. Ik heb niet zoveel moeite gedaan om een tijdlijn te maken. Gedeeltelijk wordt mij dat uit handen genomen als ik online in het Nationaal Archief grote mappen vindt met de loopbaan- en andere gegevens van militairen, het ‘Stamboek der Officieren’. In dit eerste deel zie je de vroege aanloop van 1905 tot 1913

Hij zal het zelf natuurlijk wél interessant hebben gevonden en ik neem aan dat hij zijn taken vol overtuiging heeft uitgevoerd. Die beroepsethiek komt later terug als ik zijn eigen documentatie ervan mag geloven. Aangezien het brieven van vreemden zijn is het niet onwaarschijnlijk, dat hij er ‘vol voor ging’….

In 1911 zit hij dus nog in de 20e Infanterie, getuige het diner menu dat je hiernaast ziet. Zijn handtekening staat linksonder. Als je kijkt naar de datum dan zou het goed kunnen gaan om een feestje ter gelegenheid van zijn promotie tot 2e luitenant.

Vanaf 1913 is hij toegewezen aan het 9e regiment infanterie.

In het blad dat ik vond bij de 9e Regiment Infanterie staan enkel nog de promotie tot eerste luitenant en zijn zelf gevraagde ontslag, eind december 1920. Dat laatste zal de periode inluiden die zich afspeelt in Nederlands Indië, waarover ik meerdere berichten wil schrijven, te beginnen over de naam Indië.

Ik spring ruim over die datum heen als ik hieronder de Staat van Dienst toon die voor hem / over hem werd opgemaakt, ongeveer op het moment van terugkeer naar Nederland in 1932. Natuurlijk maakte ik daarvan een transcriptie, mede omdat ik mij afvroeg waarom deze zo incompleet was. Mijn oom, naamgenoot Willem Frederik, wordt genoemd. Geboren in 1919, nog in Nederland. Maar mijn vader ontbreekt. Ook de periode 1924 tot 1927 wordt niet vermeld. Ik hoop daar binnenkort wat duidelijkheid over te kunnen geven, dankzij documenten uit het ‘vergeten archief’. Het handschrift op deze diensstaat is van meerdere personen en niet mijn opa zelf. Wat ik kon lezen en transcriberen lees je helemaal onderaan.

Binnenkort

Ik ben langzamerhand toe aan de twintiger jaren van de twintigste eeuw, de periode Indië, die eerlijk gezegd verlopen moet zijn met de nodige ups and downs. Hij is geëindigd als adjunct inspecteur bij het departement van Financiën, dus het meeste ervan zal hij beleefd hebben als ‘goed’. Ik deed echter enkele ontdekkingen die het verhaal relativeren en ook relateren aan de situatie van een koloniale macht in Indonesië.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *